آخه اینجا جای شیر دادنه!

چرا دخترا بیشتر در کنکور قبول می شوند؟

به گزارش تک ناز  این مراسم قدیمی که سالانه در ماه جولای برگزار می‌شود افراد زیادی را برای شرکت در آن جذب خود می‌کند.

شرکت‌کنندگان این مراسم با وانمود اینکه فوت کرده‌اند، داخل تابوت گذاشته و در اطراف محل زندگی‌شان گردانده می‌شوند. در این مراسم تمام کارهایی که برای اموات در نظر گرفته می‌شود، به طور کامل انجام می‌شود.

براساس گزارش پایگاه اینترنتی oddity central، در پایان این مراسم شرکت‌کنندگان با بلندشدن از داخل تابوت‌هایشان احساس و تجربیاتی را که بدست آورده‌اند برای دیگران بازگو می‌کنند.

 

دیده ای داریم گریان بقیع. حیف بر خاکش بتابد آفتاب. سایهی عرش است بر جان بقیع .

رو زمینی زندگی میکنیم که خودشو جو گرفته !
عزیزم شما که جای خود داری !

فکر کنم شبکه ورزش چین از روز افتتاحیه المپیک آهنگ “ورزشکاران دلاوران نام آوران” ُ گذاشتن روی رپیت و چراغا رو خاموش کردن و همگی رفتن خونشون …

وقتی گریه میکنی همه میگن ولش کن بزار راحت باشه …
اما وقتی میخندی همه میان میگن چی شده ؟ بگو ما هم بخندیم !

معلم گفت: هر چه مي داني بنويس - و پسرك گچ را در دست فشرد - معلم گفت: ((املاي آن را نمي داني؟)) و معلم عصباني بود سياه آسان بود و پسرك چشمانش را به سطل قرمز رنگ كلاس دوخته بود - معلم سر او داد كشيد - و پسرك نگاهش را به دهان قرمز رنگ معلم دوخت - و باز جوابي نداد.

معلم به تخته كوبيد - و پسرك نگاه خود را به سمت انگشتان مشت شده معلم چرخاند - و سكوت كرد - معلم بار ديگر فرياد زد: بنويس - گفتم هر چه مي داني بنويس - و پسرك شروع به نوشتن كرد :

ابتدا به شدت سعی داشتم تا دبیرستان را تمام کنم و دانشکده را شروع کنم،
سپس به شدت سعی داشتم تا دانشگاه را تمام کرده و وارد بازار کار شوم،
بعد تمام تلاشم این بود که ازدواج کنم و صاحب فرزند شوم،
سپس تمام سعی و تلاشم را برای فرزندانم بکار بردم تا آنها را تا حد مناسبی پرورش دهم،
سپس می تونستم به کار برگردم اما برای بازنشستگی تلاش کردم،
اما اکنون که عمری از من گذشت
ناگهان فهمیده ام که فراموش کرده بودم زندگی کنم
لطفا اجازه ندهید این اتفاق برای شما هم تکرار شود.
قدردان موقعیت فعلی خود باشید و از هر روز خود لذت ببرید.
برای به دست آوردن پول، سلامتی خود را از دست می دهیم
سپس برای بازیابی مجدد سلامتی مان پول مان را از دست می دهیم
گونه ای زندگی می کنیم که گویا هرگز نخواهیم مرد
و گونه ای می میریم که گویا هرگز زندگی نکرده ایم ...

برای سالم زیستن، باید خواب راحت و آرامی داشته باشیم. به موارد زیر دقت کنید تا اهمیت خوابیدن برای شما روشن گردد:

معلم عصبی دفتر رو روی میز كوبید و داد زد: سارا ... دخترك خودش رو جمع و جور كرد، سرش رو پایین انداخت و خودش رو تا جلوی میز معلم كشید و با صدای لرزان گفت : بله خانوم؟
معلم كه از عصبانیت شقیقه هاش می زد، تو چشمای سیاه و مظلوم دخترك خیره شد و داد زد:چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترت رو سیاه و پاره نكن ؟ هـــا؟!
فردا مادرت رو میاری مدرسه...
می خوام در مورد بچه بی انضباطش باهاش صحبت كنم! دخترك چونه ی لرزونش رو جمع كرد...
بغضش رو به زحمت قورت داد و آروم گفت: خانوم... مادرم مریضه... اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق می دن... اونوقت می شه مامانم رو بستری كنیم كه دیگه از گلوش خون نیاد... اونوقت می شه برای خواهرم شیر خشك بخریم كه شب تا صبح گریه نكنه...
اونوقت... اونوقت قول داده اگه پولی موند برای من هم یه دفتر بخره كه من دفترهای داداشم رو پاك نكنم و توش بنویسم... اونوقت قول می دم مشقامو ...
معلم صندلیش رو به سمت تخته چرخوند و گفت بشین سارا ... و كاسه اشك چشمش روی گونه خالی شد . . . .............................. .................................. زود قضاوت نكنيم

پسر بچه ای تند خو در روستایی زندگی میکرد. روزی پدرش جعبه ای میخ به او داد و گفت هربار که عصبانی میشود و کنترلش را از دست میدهد باید یک میخ در حصار بکوبد. روز نخست پسر 37 میخ در حصار کوبید. اما به تدریج تعداد میخ ها در طول روز کم شدند. او دریافت که کنترل کردن عصبانیتش آسان تر از کوبیدن آن میخها در حصار است. در نهایت روزی فرا رسید که آن پسر اصلا عصبانی نشد. او با افتخار این موضوع را به اطلاع پدرش رساند و پدر به او گفت باید هر روزی که توانست جلوی خشم خود را بگیرد یکی از میخهای کوبیده شده در حصار را بیرون بکشد. روزها سپری شدند تا اینکه پسر همه میخها را از حصار بیرون آورد. پدر دست او را گرفت و به طرف حصار برد.

"کارت را خوب انجام دادی پسرم. اما به سوراخهای حصار نگاه کن. حصار هیچوقت مثل روز اولش نخواهد شد. وقتی موقع عصبانیت چیزی میگویی، حرفهایت مثل این، شکافهایی برجای میگذارند. مهم نیست چند بار عذر خواهی کنی، چون اثر زخم همیشه باقی می ماند."

مراقب حرفهایتان باشید، چون می توانند بسیار آزار دهنده باشند و اثراتشان برای سالها باقی بماند.

من یاد گرفته ام

وقتی بغض می کنم

وقتی اشک می ریزم

منتظر هیچ دستــــــــــــــی نباشم

وقتی از درد زخم هایم به خودم می پیچم

مرهمی باشم بر جراحتــــــــــم

   
1)پل خشتی:

این پل روی رودخانه ای که لنگرود نام دارد و آب آن از یکی از نهرهای سفیدرود است،و از میان داخل شهر می گذرد، بناء شده است.طول این پل بالغ بر 37 متر است و عرض آن 5/4 متر و ارتفاع بلندترین نقطه پل از سطح رودخانه 70/9 سانتی متر است. که دو قسمت شهر فشکالی محله را به راه پشته متصل می سازد.این پل را شخصی به نام (حاجی آقا پرد) ساخته و بنابر روایتی پل مزبور در محل پل قدیمی بدستور حاجی آقا بزرگ منجم باشی، در زمان سلطنت فتحعلی شاه، ساخته شده است.و در کتاب (دارالمرز ولایت ،گیلان،رابینو) در مورد این پل چنین آمده است:

پل خشتی لنگرود،پلی که با آجر و ساروج ساخته شده و دارای دو دهانه فراخ برای عبور کشتی است،37 متر طول و12 متر ارتفاع دارد و مربوط به دوران صفویه است،گو آنکه بعضی به عهد تیموری نسبت می دهند ولی سندی در این باره در دست نیست.

2)منزل قدیم منجم باشی:

 لنگرود ، شهری است که بین آبی خزر و استواری لیلا کوه ، مجنون وار نشسته است و خونگرمی شالیزارهایش ، با خونسردی باغهای چایش ، به هم آمیخته ؛ و دیدن چهرة مهربان و همیشه بهاری مردمانش ـ با آن نگاه‎های روشنشان ـ آرزوی تمام کسانی است که یکبار نان و نمکی از سفرة اخلاصشان خورده باشند . لنگرود ، شهر شمخالهای آویخته ، تورهای مندرس صمیمی ، باغهای پرتقال ، رنگارنگی لباسهای روستایی ، عطر بلال و پونه و ... مردمانِ شور و عشق و ایثار است . مقبرة دوازده امام زادة به شهادت رسیده ، بر بلندای ملاطش ، ریشه داری « تشیع » را درخاک پاک قلبهای مردمش ، نمایانگر می‎کند و آفتاب ، به یاد شهیدانش هر غروب ، خون می گرید لنگرود شهر ابریشم و شعر و رنج است . پروانه ها بر تبسم گلهایش پیله می کنند و شعور ، در مقابل شعرش ، به زانو در می آید و « برنج » آینة رنج سالیان طولانیِ لبخند پینه بر دستانشان است .

شهرستان لنگرود یکی از شهرهای زیبای استان گیلان می باشد. این شهر دارای فرزانگان، دانشمندان، شعرا و شهدای زیادی بوده  و آثار تاریخی فراوانی دارد که نشان از قدمت و اهمیت این شهر ساحلی است،به همین دلیل از قدیم الایام مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. ما برای آشنایی مقدماتی با تاریخچه تلخ و شیرین این شهر و شناخت بزرگان و دانشمندان آن طراحی این سایت را شروع کردیم و سعی در جهت معرفی شخصیت ها و مکان های تفریحی ، گردشگری و فرهنگی آن نمودیم تا مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد.

کومله یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است.

کومله شهری سرسبز در۵ کیلومتری شهر لنگرود و در فاصله کمی از چمخاله است که به وفور می‌توان زمینهای کشت برنج و چای را در اطراف آن مشاهده کرد.

بیشترین درآمد این شهر برنج - مرکبات و چای می‌باشد .این شهر از شمال به لنگرود وچمخاله و از جنوب به اطاقور و از مشرق به شلمان و از مغرب به لیلا کوه متصل است. زبان مادری گیلکی و با لهجه دیلمانی صحبت می‌کنند .